Road to happines - odcinek 87 (16.o6.2o14)

Lexi · Czarodziejka xD ☮

Ona - 17-latka mieszkająca z ojcem
On - 20-latek mieszkający z rodzicami
Ona - biedna
On - bogaty
Ona - marzy o wydostaniu się z domu
On - ma własne mieszkanie
Ona - krzywdzona przez ojca
On - rozpieszczany przez rodziców
Ona - wrażliwa , uczuciowa jednak skryta , zamknięta w sobie
On - dla obcych bezczelny , arogancki w stosunku do bliskich troskliwy , oddany
Ona - marząca o wielkiej miłości i księciu z bajki
On - preferujący dziewczyny na jedną noc
Ona - samotna
On - otoczony gromadą najbliższych

Ona i On . Dwa różne światy . Wszystko ich dzieli . Co się musi stać aby te dwa światy się zderzyły . Czy coś ich połączy ? Jeśli tak to kto na tym ucierpi , a kto zyska ? Czy komuś uda się ziścić marzenia ?

zapraszam na Road to happines

Link do odcinków 1-68
[link widoczny dla zalogowanych]
folder : opowiadania hasło olcia89

chochlik · Moderatorka

Tak, Tak, tak, na to czekałam...
I za pewne nie tylko ja Wesoly

Inés · Moderatorka Roku xD

Chochliczku nie tylko Ty Wesoly

Ola jak masz zamiar tu wstawić 70 odcinków?

Lexi · Czarodziejka xD ☮

Nie wiem

Inés · Moderatorka Roku xD

Fajnie. Nie wiem, może w jednym pliku wrzucisz, nie mam pojęcia

chochlik · Moderatorka

Ja wrzucam na chomika...

Inés · Moderatorka Roku xD

Kami to podaj adres Wesoly

Księżniczka · Nieuleczalnie Chory

Witam to ja Oliverka to co sie działo na tamtym forum to masakra jakaś Wesoly

dlatego zarejestrowałam sie tu Wesoly

i teraz moge wszystkie telki od poczatku czytać Wesoly

... ale mi fajnie Wesoly

opis telkie genilny Wesoly

Czekam na prolog albo odcinek ?

Lexi · Czarodziejka xD ☮

Nie no nie będę tu 69 odc wrzucać

Coś wymyśle Mruga

Migotka · Nieuleczalnie Chory

ach tak długo na to czekałam

Lilusia · Osobnik Kreatywny

Nie wiem może dziewczyny mają Olciu rację, wrzuć w Worda, każdy odcinek bd np innym dokumentem albo w jednym i wrzuć na serwer, jak ktoś bedzie chciał przeczytać całe to bedzie miał w pierwszym poście, a reszta, bo wierzę, że tu wszyscy już czytali twą powieść, reszta dokończy ją tutaj Wesoly

nei to, żeby to było egoistyczne z mojej strony, ale urwałaś w takim momencie, że tyko cię zabić

czekam!

Hollow · Pupilek Psychiatry

Czekam na odcinek następny xD Hhaha xD

StRaWbErRy · Przybłęda

Tak, tak ja również czekam na odcinek 70 Laughing

Lilusia · Osobnik Kreatywny

I ja również Ola, jak pisałam masz przerąbane

Lexi · Czarodziejka xD ☮

Wrzuce narazie dla przypomnienia 69 , a wieczorem dam wam linka do wcześniejszych 68 Mruga

ODCINEK 69

Przez całą noc nie zmrużyla oka . Gdyby nie ta cholerna burza szalejąca na zewnątrz nadal szukałaby synka . Z tego co było jej wiadomo policjanci nie zaprzestali poszukiwań . Co chwile widziała słabe światła latarek . Kilkudziesięciu policjantów przeczesywało plażę , centymetr po centymetrze . Nikt nie chciał przeoczyć półtorarocznego malucha . Usiadła na parapecie wytężając wzrok . W ten sposób przetrwała noc . Rankiem wybiegła przed dom . Postanowiła szukać syna na własną rękę . Po kilku godzinach jej nadzieje po raz kolejny się ulotniły . Nadeszło kolejne załamanie . Zapłakana wróciła do domu . Spojrzała na Nico licząc na jakąś wiadomośc . Jego zrezygnowanie i ból w oczach mówiły wszystko . Bez słowa wtuliła się w jego ramiona . Była pewna , że jeszcze chwila i oszaleje . Nie chciala przewidywać żadnych scenariuszy . Bała się tego co będzie . . . Gdy okaże się , że Go nie ma . . . Wraz z myślami nadeszła następna fala bólu . Najbardziej bolała bezradność . . .

Odkąd przyniósł Go do willi nie odszedł od niego na krok . Był przy kąpaniu , sam zrobił mu kolację , siedział przy nim całą noc . Wraz z synkiem do jego życia powróciła bezgraniczna radość . Cieszył się , że ma Go przy sobie . Tak długo Go nie widział . Nie wiedział co się z nim dzieje . Ani z nim ani z jego matką . I znów myśl o niej powróciła jak bumerang . Co czuła ? Czy ten sam ból , który On czuł gdy starcił ich obydwoje ? Nie wiedział co ma zrobić . Szukać jej ? Oddać synka ? Wiedział , że gdy tylko ją znajdzie Ona znowu odizoluje Go od dziecka . Był pewien , że kojąc jej ból , tym samym zada Go sobie . Mimowolnie jednak co chwila zadawał sobie pytanie : Gdzie jesteś ? Spojrzał na śpiącego chłopca . Mały oddychał spokojnie . Chris niepenie przejechał dłonią po twarzy dziecka . Czuł do niego bezgraniczną miłość . Po raz pierwszy od roku czuł się ojcem . Był ojcem . I chciał nim zostac jak najdłużej . Christian otworzył oczka . Niepewnie spojrzał na swojego ojca
-Dzie mama ? – spytał
-Nie wiem synku – Chris odpowiedział zgodnie z prawdą
-A dzie wujek ? – mały podniósł się do pozycji siedzącej
-Jaki wujek ? – poczuł nagły ból w okolicach serca
-Nico – chłopczyk bez wahania udzielił mu odpowiedzi
-Nie wiem – odparł . A więc Angie kogoś ma . Zabolało . Z drugiej strony On miał przeciez Jenn . Mimo , że się pokłócili nadal uważał ją za swoją miłość
-Ce mamę – Christian zaczął płakać
-Nie płacz synku . Znajdę ją . Obiecuję – wiedział , ze to najwłaściwsza decyzja . Nie mógł patrzeć na cierpienie swego dziecka . Nie potrafił
-Ktoś ty ? – maluch spojrzał na niego załzawionymi oczami
-Jestem Twoim tatą – wyznał
-Tata ? – mały od razu podłapał nowe słowo
-Tak . Będę się z Tobą bawił , chodził na spacery , kupował prezenty i będe Cie kochał najbardziej na świecie – spokojnie tłumaczył
-Tata ! – powtórzył po raz kolejny
-Co synku ? – Chris wyciągnął ręce w jego kierunku
-Ce do mamy – poprosił wtulając się w ramiona ojca
-Poszukamy jej razem chcesz ? – zaczął ubierać dziecko
-Oć – dziesięć minut później Mały był gotowy do wyjścia
-A śniadanko ? – Chris zatroszczył się o jedynaka
-Mame ! – usłyszał wzburzony krzyk malca . Zrezygnowany wziął synka na ręce i zszedł na dól . Po chwili znajdował się na plaży . Z psem przy nodze szedł przed siebie . Liczył , że gdzieś znajdzie matkę chłopca . . .

Nico wyszedł na plażę . Postanowił sam zacząć poszukiwania . Wiedział , że nie zniesie dłużej cierpienia Angie . Gdy patrzył na jej ból krajało mu się serce . Po kilkudziesięciu minutach zmęczony usiadł na piasku . Schował twarz w dłoniach . Policjanci zaczęli przeszukiwać miasto . Spojrzał na fale . Starał się nie mysleć , że Christian mógl wejść do wody . W oddali usłyszał ciche szczekanie psa . Zerwał się i po chwili biegł przed siebie . Nadzieja dodawała mu sił . Kilka chwil później trzymal w ramionach małego chłopca . Podniósł wzrok na towarzyszącego mu mężczyznę . Znał Go . Wiedział , że to On jest ojcem Christiana . To od niego zabierał rzeczy Angie
-To ty – Chris warknął widząc swojego „przeciwnika”
-Dziękuję , że Go znalazłeś – wskazał na małego chłopczyka
-Płakał za Angie – wytłumaczył – Chce z nią porozmawiać – mruknął
-Chodź – Nico wiedział , że ich spotkanie jest nieuniknione dlatego nie protestował
Kilka minut później wszedł do małego mieszkanka . Mijał różne pomieszczenia . Bez pukania wszedł do sypialni . Siedziała na łózku obejmując dłońmi kolana . Z jej oczu bez przerwy wypływały łzy . Rozpacz malująca się na jej twarzy mówiła o jej cierpieniu . Miał przed sobą wrak człowieka . Tak bardzo chciał ją do siebie przytulić . Znów poczuć jej zapach . Ukoić jej ból
-Angie – szepnął . . .