Esta Soledad

Margo · Wariat kreatywny

Esta Soledad

Hoy ya no sé dónde,
guardo tus recuerdos,
porque siempre el viento los regresa.

Ya sé que el tiempo ha dado su sentencia,
lo nuestro ya es pasado,
pero no sé qué hacer.

Con esta soledad
que me abarca y me ahoga,
que me lleva a un abismo
y allí caigo a un espacio en que no hay luz

Con esta soledad,
buscaré mil razones,
para un día olvidar que te has ido,
pero hoy lloraré el vacio,
que deja tu adiós.

Hice algunas cartas donde esta tu nombre,
pero de qué valen los intentos
y hoy con el corazón tan desolado
sabiendo que te he amado,
hoy tendre que luchar.

Con esta soledad
que me abarca y me ahoga,
que me lleva a un abismo
y allí caigo a un espacio en que no hay luz

Con esta soledad,
buscaré mil razones,
para un día olvidar que te has ido,
pero hoy lloraré el vacio,
que deja tu adiós.

Caminaré sin dudar
y lucharé hasta el final
y viviré,
yo se que sonreiré,
pero hoy que me haré.

Con esta soledad
que me abarca y me ahoga,
que me lleva a un abismo
y allí caigo a un espacio en que no hay luz

Con esta soledad,
buscaré mil razones,
para un día olvidar que te has ido,
pero hoy lloraré el vacio,
que deja tu adiós.

Ta Samotność

Dziś już nie wiem gdzie
Trzymać wspomnienia o tobie
Bo wiatr zawsze je przywraca
Już wiem, że czas wydał swój wyrok
My to już przeszłość
Ale nie wiem, co zrobić...

Z tą samotnością
Która mnie ogarnia i dusi
Która prowadzi mnie nad przepaść
I tam spadam w przestrzeń, gdzie nie ma światła

W tej samotności
Znajdę tysiące powodów
Żeby pewnego dnia zapomnieć, że odszedłeś
Ale dziś opłaczę tę pustkę
Którą zostawiło twoje pożegnanie

Napisałam kilka listów z twoim imieniem
Ale co znaczą zamiary?
I dziś, z tak zdruzgotanym sercem
Wiedząc, że cię kochałam
Dziś będę musiała walczyć...

Z tą samotnością
Która mnie ogarnia i dusi
Która prowadzi mnie nad przepaść
I tam spadam w przestrzeń, gdzie nie ma światła

W tej samotności
Znajdę tysiące powodów
Żeby pewnego dnia zapomnieć, że odszedłeś
Ale dziś opłaczę tę pustkę
Którą zostawiło twoje pożegnanie

Będę szła bez wahania
I będę walczyła do końca
I przeżyję, wiem, że się uśmiechnę
Ale dziś co zrobię...

Z tą samotnością
Która mnie ogarnia i dusi
Która prowadzi mnie nad przepaść
I tam spadam w przestrzeń, gdzie nie ma światła

W tej samotności
Znajdę tysiące powodów
Żeby pewnego dnia zapomnieć, że odszedłeś
Ale dziś opłaczę tę pustkę
Którą zostawiło twoje pożegnanie...